عطار (ترجیعات)/زین پیش که از جهان پرغم
ظاهر
| زین پیش که از جهان پرغم | جستیم وفا نشد مسلم | |||||
| چون ملکت جم نماند جاوید | می نوش به یاد ملکت جم | |||||
| ای آنکه نگشته است خالی | از سینهی من غم تو یکدم | |||||
| بازآ که در آرزوی رویت | تدبیر دل رمیده کردم | |||||
| گفتم به طبیب درد خود را | دردم چو طبیب دید در دم | |||||
| بنوشت به خون دل جوابی | وان نیز به صبر کرد مرهم | |||||
| بنشینی اگر مجال داری | بر خاک درش شبی چو شبنم | |||||
| ای بیدل اگر تو دست یابی | بر گوی به ساکنان محرم | |||||
| ما صوفی صفهی صفاییم | بی خود ز خودیم و از خداییم | |||||