| | | | | | |
| |
زهی خاک درت تریاک اعظم |
|
طفیلی وجودت کل عالم |
|
| |
زهی موسی عمران بر در تو |
|
به هارونی میان دربسته محکم |
|
| |
زهی دربان تو یعنی که افلاک |
|
شده چوبک زنت عیسی مریم |
|
| |
تو را شیطان مسلمان گشته جاوید |
|
ولی پیچیده سر از پیش عالم |
|
| |
اگر با نام حق نامت نگویند |
|
که را باشد مسلمانی مسلم |
|
| |
نیاید خسته‌ای کو منکرت شد |
|
بجز خاکستر خود هیچ مرهم |
|
| |
عدو گر بنگرد در تو به انکار |
|
نماند مردمش در دیده محکم |
|
| |
نگین می‌خواست از مهر تو گردون |
|
از آن شد حلقه وش مانند خاتم |
|
| |
نگینش چون نشد مهر نبوت |
|
لبان خویش نیلی کرد ازین غم |
|
| |
اگر در نطق آیم تا قیامت |
|
نیارم گفت یک وصف تمامت |
|
