عطار (ترجیعات)/دلی کایینه‌ی اسرار گردد
| دلی کایینه‌ی اسرار گردد | غلام خواجه‌ی احرار گردد | |||||
| تویی آن خواجه کز یک شاخ نعتت | دو عالم خلق برخوردار گردد | |||||
| تویی آن مرد کز نور وجودت | عدم آبستن اسرار گردد | |||||
| تویی آن صدر کز دریای جودت | کفی بحر و نمی امطار گردد | |||||
| دل من یا رسول الله خفته است | دلی در بند تا بیدار گردد | |||||
| چه کم گردد ز بحر بی نهایت | که یک شبنم دری شهوار گردد | |||||
| دل عطار را گر بار دادی | دلی بیدار معنی‌دار گردد | |||||
| نکوکارا مگر کاری شود پیش | چو کاری رفت مرد کار گردد | |||||