شرح حال رجال ایران/ابراهیم‌خان شادلو
ابراهیم ابراهیم خان شادلو از خوانین و بزرگان خراسان و حاکم مقتدر نواحی اسفراین بوده و در اواخر سال ۱۲۱۰ قمری که آغا محمد خان قاجار، موسس سلسله قاجاریه، برای ضمیمه کردن خراسان به قسمتهای دیگر ایران، و همچنین گرفتن بقیه جواهرات نادری، که در نزد شاهرخ شاه بود، بسمت مشهد رهسپار گردید. هنگام ورود بحوالی مشهد چون شنید که ابراهیم خان، در تهیه علوفه و مایحتاج چهارپایان سپاه، عمداً یا سهواً، کوتاهی کرده هنگامیکه به نزد آغا محمد خان، برای اظهار اطاعت، آمد آغا محمدخان دستور داد که او را با تمام بستگان و خانواده‌اش بتهران تبعید نمایند و دستورش فوراً اجراء گردید[۱].
- ↑ طائفه شادلو یا شادیلو از جمله اکرادی هستند، که شاه عباس بزرگ، برای جلوگیری از ترکتازی اوزبکها، چهل هزار خانوار را از کردستان کوچ داده، در حدود خراسان، در کوهستانها و دره‌های میان استرآباد و چناران ساکن نمود. طوایف کردی را که شاه عباس کوچانید و در خراسان ساکن نمود، عبارت بودند، از شادلو–زعفرانلو–کیوانلو و امان لو.