سیف فرغانی (غزلها)/هلال حسن به عهد رخ تو یافت کمال

by سیف فرغانی

	هلال حسن به عهد رخ تو یافت کمال			که هم جمال جهانی و هم جهان جمال
	ز روی پرده برافگن که خلق را عید است			هلال ابروی تو همچو غره‌ی شوال
	محیط لطف چو دریا مدام در موج است			میان دایره‌ی روی تو ز نقطه‌ی خال
	رخ تو بر طبق روی تو بدان ماند			که بر رخ گل سرخ است روی لاله‌ی آل
	ز نور چهره‌ی تو پرتوی مه و خورشید			ز قوس ابروی تو گوشه‌ای کمان هلال
	به پیش تست مکدر چو سیل و تیره چو زنگ			به روشنی اگر آیینه باشد آب زلال
	ز خرقه‌ها بدر آیند چون کند تاثیر			شراب عشق تو در صوفیان صاحب حال
	به وصف آن دهن و لب کجا بود قدرت			مرا که لکنت عجز است در زبان مقال
	گدای کوی توام کی بود چو من درویش			به نزد چون تو توانگر عزیز همچون مال
	ز شاخ بید کجا بادزن کند سلطان			وگرچه مروحه گردان ترک اوست شمال
	چو کوزه ز آب وصالت دهان من پر کن			به قطره‌ای دو که لب خشک مانده‌ام چو سفال
	رخ تو دید و بنالید سیف فرغانی			چو گل شکفت مگو عندلیب را که منال
	بیا که در شب هجران تو بسی دیدیم			«جزای آنکه نگفتیم شکر روز وصال»