سنایی غزنوی (غزلیات)/گرچه از جمع بی نیازانیم
| گرچه از جمع بی نیازانیم | عاشق عشق و عشقبازانیم | |||||
| منصف منصف خراباتیم | کعبه‌ی کعبتین بازانیم | |||||
| گاه سوزان در آتش عشقیم | گاه از سوز رود سازانیم | |||||
| همچو مرغ از قفس شکسته شدیم | همچو شمع از هوس گدازانیم | |||||
| گر چه کبکیم در ممالک خویش | مانده در جستجوی بازانیم | |||||
| مرغزار وصال یافته‌ایم | چون سنایی درو گرازانیم | |||||
| زاهدا خیز و در نماز آویز | زان که ما خاک بی‌نیازانیم | |||||
| گر تو از طوع و طاعه می‌نازی | ما همیشه ز شوق نازانیم | |||||