سنایی غزنوی (غزلیات)/منم که دل نکنم ساعتی ز مهر تو سرد
ظاهر
منم که دل نکنم ساعتی ز مهر تو سرد | ز یاد تو نبوم فرد اگر بوم ز تو فرد | |||||
اگر زمانه ندارد ترا مساعد من | زمانهرا و تو را کی توان مساعد کرد | |||||
جز آنکه قبله کنم صورت خیال ترا | همی گذارم با آب چشم و با رخ زرد | |||||
همه دریغ و همه درد من ز تست و ز تو | به باد تو گرم و به باد سرد تو سرد | |||||
من آن کسم که مرا عالمی پر از خصمند | همی برآیم با عالمی به جنگ و نبرد | |||||
گر از تو عاجزم این حال را چگونه کنم | به پیش خصمان مردم به پیش عشق نه مرد | |||||
روان و جانی و مهجور من ز جان و روان | به یک دل اندر زین بیشتر نباشد درد | |||||
اگر جهان همه بر فرق من فرود آید | به نیم ذره نیاید به روی من برگرد | |||||
دریغم آنکه به فصل بهار و لاله و گل | به یاد روی تو درد و دریغ باید خورد |