| | | | | | |
| |
زینهار ای یار گلرخ زینهار |
|
بی گنه بر من مکن تیزی چو خار |
|
| |
لاله‌ی خود رویم از فرقت مکن |
|
حجره‌ی من ز اشک خون چون لاله‌زار |
|
| |
چون شکوفه گرد بدعهدی مگرد |
|
تا مگر باقی بمانی چون چنار |
|
| |
چون بنفشه خفته‌ام در خدمتت |
|
پس مدارم چون بنفشه سوگوار |
|
| |
زان که جانها را فراقت چون سمن |
|
یک دو هفته بیش ندهد زینهار |
|
| |
باش با من تازه چون شاه اسپرم |
|
تا نگردم همچو خیری دلفگار |
|
| |
از سر لطف و ظریفی خوش بزی |
|
همچو سوسن تازه‌یی آزاده‌وار |
|
| |
همچو سیسنبر بپژمردم ز غم |
|
یک ره از ابر وفا بر من ببار |
|
| |
چون نخوردم باده‌ی وصلت چو گل |
|
همچو نرگس پس مدارم در خمار |
|
| |
ای همیشه تازه و تر همچو سرو |
|
اشکم از هجران مکن چون گل انار |
|
| |
حوضها کن گلبنان را از عرق |
|
تا چو نیلوفر در او گیرم قرار |
|
| |
زان که از بهر سنایی هر زمان |
|
بر فراز سرو و طرف جویبار |
|
| |
بلبل و قمری همی گویند خوش |
|
زینهار ای یار گلرخ زینهار |
|
