سنایی غزنوی (غزلیات)/زلف چون زنجیر و چون قیر ای پسر

by سنایی غزنوی

	زلف چون زنجیر و چون قیر ای پسر			یک زمان از دوش برگیر ای پسر
	زان که تا در بند و زنجیر توایم			از در بندیم و زنجیر ای پسر
	عرصه تا کی کرد خواهی عارضین			چون گل بی خار بر خیز ای پسر
	هر زمان آیی به تیر انداختن			هم کمان در دست و هم تیر ای پسر
	زان که چشم بد بدان عارض رسد			زود در ده بانگ تکبیر ای پسر
	آن لب و دندان و آن شیرین زبان			انگبین‌ست و می و شیر ای پسر
	جست نتواند دل از عشق تو هیچ			جست که تواند ز تقدیر ای پسر
	پای بفشارد سنایی در غمت			تا به دست آیی به تدبیر ای پسر