سنایی غزنوی (غزلیات)/خیز تا می خوریم و غم نخوریم
ظاهر
خیز تا می خوریم و غم نخوریم | وانده روز نامده نبریم | |||||
تا توانیم کرد با همه کس | رادمردی و مردمی سپریم | |||||
قصد آزار دوستان نکنیم | پردهی راز دشمنان ندریم | |||||
نشنوین آنچه ناشنودنیست | زانچه ناگفتنیست درگذریم | |||||
ما که خواهیم جست عیب کسان | عیب خود بر خودی همی شمریم | |||||
ای که گفتی که عاقبت بنگر | ما نه مردان عاقبت نگریم | |||||
بندهی نیکوان لاله رخیم | عاشق دلبران سیمبریم | |||||
شب نباشیم جز به مصطبهها | روز هر سو به گلخنی دگریم | |||||
می کشان و مقامران دغا | همه از ما بهند و ما بتریم | |||||
پاکبازان هر دو عالم را | به گه باختن به جو نخریم | |||||
دوستار نگار و سرخ مییم | دشمن مال مادر و پدریم | |||||
پدران را خدای مزد دهاد | نه چو ما کس که ناخلف پسریم |