| | | | | | |
| |
باز ماندم در بلایی الغیاث ای دوستان |
|
از هوای بی وفایی الغیاث ای دوستان |
|
| |
باز آتش در زد اندر جانم و آبم ببرد |
|
باد دستی خاکپایی الغیاث ای دوستان |
|
| |
باز دیگر باره چون سنگین دلان بر ساختم |
|
از بت چونین جدایی الغیاث ای دوستان |
|
| |
باز ناگه بلعجب وارم پس چادر نشاند |
|
آفتابی را هبایی الغیاث ای دوستان |
|
| |
باده‌خواران باز رخ دارند زی صحرا و نیست |
|
در همه صحرا گیایی الغیاث ای دوستان |
|
| |
بنگه هادوریان را ماند این دل کز طمع |
|
هر دمش بینم به جایی الغیاث ای دوستان |
|
| |
جادوی فرعونیان در جنبش آمد باز و نیست |
|
در کف موسی عصایی الغیاث ای دوستان |
|
| |
خواهد اندر وی همی از شاخ خشک و مرغ گنگ |
|
هر زمان برگ و نوایی الغیاث ای دوستان |
|
| |
دیده‌ی روشن جز از من در همه عالم که داد |
|
در بهای توتیایی الغیاث ای دوستان |
|
| |
از برای انس جان انس و جان ای سرفراز |
|
مر سنایی را چو نایی الغیاث ای دوستان |
|
