سنایی غزنوی (غزلیات)/ای پر در گوش من ز چنگت
| ای پر در گوش من ز چنگت | وی پر گل چشم من زرنگت | |||||
| هنگام سماع بر توان چید | تنگ شکر از دهان تنگت | |||||
| چون چنگ به چنگ بر نهادی | آید ز هزار زهره ننگت | |||||
| چون شوخ نه ای بسان نرگس | کی باده دهد چو باد رنگت | |||||
| هم صورت آهویی به دیده | زنیست تکبر پلنگت | |||||
| در صلح چگونه‌ای که باری | شهریست پر از شکر ز جنگت | |||||
| ای چشم خوشت مرا چو دیده | یک روز مباد آژرنگت | |||||