سنایی غزنوی (غزلیات)/ای وصل تو دستگیر مهجوران

از ویکی‌نبشته
سنایی غزنوی (غزلیات) از سنایی غزنوی
(ای وصل تو دستگیر مهجوران)
  ای وصل تو دستگیر مهجوران هجر تو فزود عبرت دوران  
  هنگام صبوح و تو چنین غافل حقا که نه‌ای بتا ز معذوران  
  گر فوت شود همی نماز از تو بندیش به دل بسوز رنجوران  
  برخیز و بیار آنچه زو گردد چون توبه‌ی من خمار مخموران  
  فریاد ز دست آن گران جانان بی عافیه زاهدان و بی‌نوران  
  از طلعتها چو روی عفریتان از سبلتها چو نیش زنبوران  
  گویند بکوش تا به مستوری در شهر شوی چو ما ز مشهوران  
  نزدیکی ما طلب کن ای مسکین تا روز قضا نباشی از دوران  
  لا والله اگر من این کنم هرگز بیزارم از جزای ماجوران  
  معلوم شما نیست ز نادانی ای زمره‌ی زاهدان مغروران  
  آنجا که مصیر ما بود فردا بی‌رنج دهند مزد مزدوران