سنایی غزنوی (غزلیات)/ای آنکه به دو لب سبب آب حیاتی
| ای آنکه به دو لب سبب آب حیاتی | جانرا به دو شکر ز غم هجر نباتی | |||||
| آرایش دینی تو و آسایش جانی | انس دل و نور بصر و عین حیاتی | |||||
| از خوبی خود غیرت خوبان جهانی | وز حسن و ملاحت صنم حور صفاتی | |||||
| از لطف در الفاظ بشر تحفه‌ی وحیی | وز حسن در انفاس ملک وصف صلاتی | |||||
| اوصاف جمال تو همه کس بنداند | زیرا که تو توقیع رفیع‌الدرجاتی | |||||
| لولاک لما کنت امینی به حیاتی | والعیش یهنی بک اذانت ثناتی | |||||