سنایی غزنوی (غزلیات)/از آن می خوردن عشقست دایم کار من هر شب
ظاهر
از آن می خوردن عشقست دایم کار من هر شب | که بی من در خراباتست دایم یار من هر شب | |||||
بتم را عیش و قلاشیست بی من کار هر روزی | خروش و ناله و زاریست بی او کار من هر شب | |||||
من آن رهبان خود نامم من آن قلاش خود کامم | که دستوری بود ابلیس را کردار من هر شب | |||||
برهنه پا و سر زانم که دایم در خراباتم | همی باشد گرو هم کفش و هم دستار من هر شب | |||||
همه شب مست و مخمورم به عشق آن بت کافر | مغان دایم برند آتش ز بیتالنار من هر شب | |||||
مرا گوید به عشق اندر چرا چندین همی نالی | نگار من چو بیند چشم گوهر بار من هر شب | |||||
دو صد زنار دارم بر میان بسته به روم اندر | همی بافند رهبانان مگر زنار من هر شب |