سنایی غزنوی (غزلیات)/آخر شرمی بدار چند ازین بدخویی
ظاهر
آخر شرمی بدار چند ازین بدخویی | چون تو من و من توام چند منی و تویی | |||||
گلشن گلخن شود چون به ستیزه کنند | در یک خانه دو تن دعوی کدبانویی | |||||
نایب عیسی شدی قبله یکی کن چنو | بر دل ترسا نگار رقم دویی و تویی | |||||
صدر زمانه تویی پس چو زمانه چرا | گه همه دردی کنی گاه همه دارویی | |||||
نازی در سر که چه یعنی من نیکوم | تا تو بدین سیرتی نه تو و نه نیکویی | |||||
یک دم و یک رنگ باش چون گهر آفتاب | چند چو چرخ کهن هر دم رسم دویی | |||||
روبه بازی مکن در صف عشاق از آنک | زشت بود پیش گرگ شیر کند آهویی | |||||
با رخ تو بیهدست بلعجبی چشم تو | با کف موسی کرا دست دهد جادویی | |||||
همره درد تو باد دولت بیدولتی | هم تک عشق تو باد نیروی بینیرویی | |||||
جز ز تویی تو بگو چیست که ملک تو نیست | چشم بدت دور باد چشم بد بدبویی | |||||
لولو حسن ترا در ستد و داد عشق | به ز سنایی مباد خود بر تو لولویی |