رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/می نوش که عمر جاودانی این است

از ویکی‌نبشته
پرش به ناوبری پرش به جستجو

۴۷

  می نوش که عمر جاودانی این است خود حاصلت از دور جوانی این است  
  هنگام گُل و باده و یاران سرمست خوش باش دَمی که زندگانی این است