رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/می نوش که عمر جاودانی این است
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
۴۷
| می نوش که عمر جاودانی این است | خود حاصلت از دور جوانی این است | |||||
| هنگام گُل و باده و یاران سرمست | خوش باش دَمی که زندگانی این است | |||||