رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/من بی می ناب زیستن نتوانم

از ویکی‌نبشته
پرش به ناوبری پرش به جستجو

۱۳۲

  من بی می ناب زیستن نتوانم بی باده کشید بار تن نتوانم  
  من بندهٔ آن دَمَم که ساقی گوید یک جام دگر بگیر و من نتوانم  


رباعی ۱۳۲– حافظ این معنی را مکرّر پرورانده است مثلاً:

  ز دَوْرِ باده بجان راحتی رسان ساقی که رنج خاطرم از جور دور گردون است  

یا میفرماید:

  اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد نهیب حادثه بنیاد ما ز جا ببرد  
  اگر نه عقل بمستی فرو کشد لنگر چگونه کشتی از این ورطهٔ بلا ببرد