پرش به محتوا

رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/من بی می ناب زیستن نتوانم

از ویکی‌نبشته

۱۳۲

  من بی می ناب زیستن نتوانم بی باده کشید بار تن نتوانم  
  من بندهٔ آن دَمَم که ساقی گوید یک جام دگر بگیر و من نتوانم  


رباعی ۱۳۲– حافظ این معنی را مکرّر پرورانده است مثلاً:

  ز دَوْرِ باده بجان راحتی رسان ساقی که رنج خاطرم از جور دور گردون است  

یا میفرماید:

  اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد نهیب حادثه بنیاد ما ز جا ببرد  
  اگر نه عقل بمستی فرو کشد لنگر چگونه کشتی از این ورطهٔ بلا ببرد