رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/زان پیش که بر سرت شبیخون آرند

از ویکی‌نبشته

۸۰

  زان پیش که بر سرت شبیخون آرند فرمای که تا بادهٔ گلگون آرند  
  تو زر نهٔ ای غافل نادان که تُرا در خاک نهند و باز بیرون آرند