رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/عمرت تا کی بخود پرستی گذرد
ظاهر
۸۱
عمرت تا کی بخود پرستی گذرد | یا در پی نیستی و هستی گذرد | |||||
می نوش که عمری که اجل در پی اوست | آن به که بخواب یا بمستی گذرد |
۸۱
عمرت تا کی بخود پرستی گذرد | یا در پی نیستی و هستی گذرد | |||||
می نوش که عمری که اجل در پی اوست | آن به که بخواب یا بمستی گذرد |