رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/ای دل غم این جهان فرسوده مخور
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
۱۰۲
| ای دل غم این جهان فرسوده مخور | بیهوده نهٔ غمان بیهوده مخور | |||||
| چون بوده گذشت و نیست نابوده پدید | خوش باش غم بوده و نابوده مخور | |||||