رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/افلاک که جز غم نفزایند دگر
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
۱۰۱
افلاک که جز غم نفزایند دگر | ننهند بجا تا نربایند دگر | |||||
نا آمدگان اگر بدانند که ما | از دهر چه میکشیم نایند دگر |