| | | | | | |
| |
یغمابک ترکستان بر زنگ بزد لشکر |
|
در قلعه بی‌خویشی بگریز هلا زوتر |
|
| |
تا کی ز شب زنگی بر عقل بود تنگی |
|
شاهنشه صبح آمد زد بر سر او خنجر |
|
| |
گاو سیه شب را قربان سحر کردند |
|
مذن پی این گوید کالله هو الاکبر |
|
| |
آورد برون گردون از زیر لگن شمعی |
|
کز خجلت نور او بر چرخ نماند اختر |
|
| |
خورشید گر از اول بیمارصفت باشد |
|
هم از دل خود گردد در هر نفسی خوشتر |
|
| |
ای چشم که پردردی در سایه او بنشین |
|
زنهار در این حالت در چهره او بنگر |
|
| |
آن واعظ روشن دل کو ذره به رقص آرد |
|
بس نور که بفشاند او از سر این منبر |
|
| |
شاباش زهی نوری بر کوری هر کوری |
|
زان پس که بر آرد سر کور وی نپوشاند |
|
| |
شمس الحق تبریزی در آینه صافت |
|
گر غیر خدا بینم باشم بتر از کافر |
|
