پرش به محتوا

دیوان شمس/یا ساقی اسقنی براح

از ویکی‌نبشته
دیوان شمس (غزلیات) از مولوی
(یا ساقی اسقنی براح)
  یا ساقی اسقنی براح عجل فقد استضا صباحی  
  واستنور جملة النواحی یا معتمدی و یا شفایی  
  یا ساقیتی و نور عینی یا راحة مهجتی وزینی  
  یا بدر اما تقل من این؟ یا معتمدی و یا شفایی  
  چون از رخ او نظر ربودی هر لحظه که با خودی جهودی  
  بی‌آتش عشق دانک دودی یا معتمدی و یا شفایی  
  قد جء قلندر مباحی یا ساقی اقبلی براح  
  وأسقیه کذا الی‌الصباح یا معتمدی و یا شفایی  
  زان روی که جان و جان فزایی از یک نظری تو دلربایی  
  حقست ترا که بی‌وفایی یا معتمدی و یا شفایی  
  سر دست بر آن قرار بودن با فصل خزان بهار بودن  
  با یار رمیده یار بودن یا معتمدی و یا شفایی  
  زان رو که ز هر خسیم خسته اسرار تو ای مه خجسته  
  گوییم ولیک بسته بسته یا معتمدی و یا شفایی  
  در عشق درآمدی بچستی وانگاه تو لوح ما بشستی  
  بستیم و تو بسته را شکستی یا معتمدی و یا شفایی  
  زین آتش در هزار داغیم وز داغ چو صد هزار باغیم  
  وز ذوق تو چشم وهم چراغیم یا معتمدی و یا شفایی  
  گویند که: « در جفاست، اسرار » باور کردم ز عشق آن یار  
  نی نی، نه حد جفاست این کار یا معتمدی و یا شفایی  
  ای دل تو به عشق چند جوشی؟! تا کی تو ز عاشقی خروشی؟!  
  در عشق خوش است هم خموشی یا معتمدی و یا شفایی  
  ای نقش خیال شهره‌یاری از دیده‌ی ما مرو تو، باری  
  ای از رخ دوست یادگاری یا معتمدی و یا شفایی  
  ای باغ بمانده از بهاری گل رفت و بمانده سبزه‌زاری  
  می‌کن تو به صبر، دار داری یا معتمدی و یا شفایی  
  من بند تو یار می‌گزینم لیک از تبریز شمس دینم  
  در آتش عاشقی چنینم یا معتمدی و یا شفایی