دیوان شمس/یار در آخرزمان کرد طرب سازیی
ظاهر
یار در آخرزمان کرد طرب سازیی | باطن او جد جد ظاهر او بازیی | |||||
جمله عشاق را یار بدین علم کشت | تا نکند هان و هان جهل تو طنازیی | |||||
در حرکت باش ازانک آب روان نفسرد | کز حرکت یافت عشق سر سراندازیی | |||||
جنبش جان کی کند صورت گرمابهای | صف شکنی کی کند اسب گدا غازیی | |||||
طبل غزا کوفتند این دم پیدا شود | جنبش پالانیی از فرس تازیی | |||||
میزن و میخور چو شیر تا به شهادت رسی | تا بزنی گردن کافر ابخازیی | |||||
بازی شیران مصاف بازی روبه گریز | روبه با شیر حق کی کند انبازیی | |||||
گرم روان از کجا تیره دلان از کجا | مروزیی اوفتاد در ره با رازیی | |||||
عشق عجب غازییست زنده شود زو شهید | سر بنه ای جان پاک پیش چنین غازیی | |||||
چرخ تن دل سیاه پر شود از نور ماه | گر بکند قلب تو قالب پردازیی | |||||
مطرب و سرنا و دف باده برآورده کف | هر نفسی زان لطف آرد غمازیی | |||||
ای خنک آن جان پاک کز سر میدان خاک | گیرد زین قلبگاه قالب پردازیی |