پرش به محتوا

دیوان شمس/گر دم از شادی وگر از غم زنیم

از ویکی‌نبشته
دیوان شمس (غزلیات) از مولوی
(گر دم از شادی وگر از غم زنیم)
  گر دم از شادی وگر از غم زنیم جمع بنشینیم و دم با هم زنیم  
  یار ما افزون رود افزون رویم یار ما گر کم زند ما کم زنیم  
  ما و یاران همدل و همدم شویم همچو آتش بر صف رستم زنیم  
  گر چه مردانیم اگر تنها رویم چون زنان بر نوحه و ماتم زنیم  
  گر به تنهایی به راه حج رویم تو مکن باور که بر زمزم زنیم  
  تارهای چنگ را مانیم ما چونک درسازیم زیر و بم زنیم  
  ما همه در جمع آدم بوده‌ایم بار دیگر جمله بر آدم زنیم  
  نکته پوشیده‌ست و آدم واسطه خیمه‌ها بر ساحل اعظم زنیم  
  چون به تخت آید سلیمان بقا صد هزاران بوسه بر خاتم زنیم