دیوان شمس/کجایی ساقیا درده مدامم

از ویکی‌نبشته
دیوان شمس (غزلیات) از مولوی
(کجایی ساقیا درده مدامم)
  کجایی ساقیا درده مدامم که من از جان غلامت را غلامم  
  می اندرده تهی دستم چه داری که از خون جگر پر گشت جامم  
  ز ننگ من نگوید نام من کس چو من مردی چه جای ننگ و نامم  
  چو بر جانم زدی شمشیر عشقت تمامم کن که زنده ناتمامم  
  گهم زاهد همی‌خوانند و گه رند من مسکین ندانم تا کدامم  
  ز من چون شمع تا یک ذره باقی است نخواهد بود جز آتش مقامم  
  مرا جز سوختن راه دگر نیست بیا تا خوش بسوزم زانک خامم