دیوان شمس/چیست که هر دمی چنین می‌کشدم به سوی او

by مولوی

	چیست که هر دمی چنین می‌کشدم به سوی او			عنبر نی و مشک نی بوی وی است بوی او
	سلسله‌ای است بی‌بها دشمن جمله توبه‌ها			توبه شکست من کیم سنگ من و سبوی او
	توبه شکست او بسی توبه و این چنین کسی			پرده دری و دلبری خوی وی است خوی او
	توبه من برای او توبه شکن هوای او			توبه من گناه من سوخته پیش روی او
	شاخ و درخت عقل و جان نیست مگر به باغ او			آب حیات جاودان نیست مگر به جوی او
	عشق و نشاط گستری با می و رطل ساغری			می‌رسد از کنارها غلغل وهای هوی او
	مرد که خودپسند شد همچو کدو بلند شد			تا نشود ز خود تهی پر نشود کدوی او
	سایه که باز می‌شود جمع و دراز می‌شود			هست ز آفتاب جان قوت جست و جوی او
	سایه وی است و نور او جمع وی است و دور او			نور ز عکس روی او سایه ز عکس موی او
	ای مه و آفتاب جان پرده دری مکن عیان			تا ز فلک فرودرد پرده هفت توی او
	چیست درون جیب من جز تو و من حجاب من			ای من و تو فنا شده پیش بقای اوی او