دیوان شمس/چون عزم سفر کردی فی لطف امان الله
ظاهر
چون عزم سفر کردی فی لطف امان الله | پیروز تو واگردی فی لطف امان الله | |||||
ای شادکن دلها اندر همه منزلها | در حسن و وفا فردی فی لطف امان الله | |||||
هم رایت احسان را هم آیت ایمان را | تا عرش برآوردی فی لطف امان الله | |||||
تو بیش کنی کم را از دل ببری غم را | از رخ ببری زردی فی لطف امان الله | |||||
از آتش رخسارت وز لعل شکربارت | در دی نبود سردی فی لطف امان الله | |||||
آگاه تویی در ده احسنت زهی سرده | هم دادی و هم خوردی فی لطف امان الله | |||||
در عشق خداوندی شمس الحق تبریزی | چون عشق جوامردی فی لطف امان الله |