دیوان شمس/چه باک دارد عاشق ز ننگ و بدنامی

by مولوی

	چه باک دارد عاشق ز ننگ و بدنامی			که عشق سلطنت است و کمال و خودکامی
	پلنگ عشق چه ترسد ز رنگ و بوی جهان			نهنگ فقر چه ترسد ز دوزخ آشامی
	چگونه باشد عاشق ز مستی آن می			که جام نیز ز تیزیش گم کند جامی
	چه جای خاک که بر کوه جرعه‌ای برریخت			هزار عربده آورد و شورش و خامی
	تو جام عشق چه دانی چه شیشه دل باشی			تو دام عشق چه دانی چو مرغ این دامی
	ز صاف بحر نگویم اگر کفش بینی			مثال زیبق بر هیچ کف نیارامی
	ملول و تیره شدی مر صفاش را چه گنه			نبات را چه جنایت چو سرکه آشامی
	که خاک بر سر سرکا و مرد سرکه فروش			که شهد صاف ننوشد ز تیره ایامی
	به من نگر که در این بزم کمترین عامم			ز بیخودی نشناسم ز خاص تا عامی