دیوان شمس/هست کسی صافی و زیبانظر
ظاهر
هست کسی صافی و زیبانظر | تا بکند جانب بالا نظر | |||||
هست کسی پاک از این آب و گل | تا بکند جانب دریا نظر | |||||
پا بنهد بر کمر کوه قاف | تا بزند بر پر عنقا نظر | |||||
تا که نظر مست شود ز آفتاب | تا بشود بیسر و بیپا نظر | |||||
هست کسی را مدد از نور عشق | تا فتدش جمله بدان جا نظر | |||||
آب هم از آب مصفا شود | هم ز نظر یابد بینا نظر | |||||
جمله نظر شو که به درگاه حق | راه نیابد مگر الا نظر |