دیوان شمس/میر خرابات تویی ای نگار
ظاهر
میر خرابات تویی ای نگار | وز تو خرابات چنین بیقرار | |||||
جمله خرابات خراب تواند | جمله اسرار ز توست آشکار | |||||
جان خراباتی و عمر عزیز | هین که بشد عمر چنین هوشیار | |||||
جان و جهان جان مرا دست گیر | چشم جهان حرف مرا گوش دار | |||||
خاک کفت چشم مرا توتیاست | وعده تو گوش مرا گوشوار | |||||
خمر کهن بر سر عشاق ریز | صورت نو در دل مستان نگار | |||||
ساغر بازیچه فانی ببر | ساغر مردانه ما را بیار | |||||
آتش می بر سر پرهیز ریز | وای بر آن زاهد پرهیزکار | |||||
حق چو شراب ازلی دردهد | مرد خورد باده حق مردوار | |||||
پرورش جان به سقاهم بود | از می و از ساغر پروردگار |