| | | | | | |
| |
من از کی باک دارم خاصه که یار با من |
|
از سوزنی چه ترسم و آن ذوالفقار با من |
|
| |
کی خشک لب بمانم کان جو مراست جویان |
|
کی غم خورد دل من و آن غمگسار با من |
|
| |
تلخی چرا کشم من من غرق قند و حلوا |
|
در من کجا رسد دی و آن نوبهار با من |
|
| |
از تب چرا خروشم عیسی طبیب هوشم |
|
وز سگ چرا هراسم میر شکار با من |
|
| |
در بزم چون نیایم ساقیم می‌کشاند |
|
چون شهرها نگیرم و آن شهریار با من |
|
| |
در خم خسروانی می بهر ماست جوشان |
|
این جا چه کار دارد رنج خمار با من |
|
| |
با چرخ اگر ستیزم ور بشکنم بریزم |
|
عذرم چه حاجت آید و آن خوش عذار با من |
|
| |
من غرق ملک و نعمت سرمست لطف و رحمت |
|
اندر کنار بختم و آن خوش کنار با من |
|
| |
ای ناطقه معربد از گفت سیر گشتم |
|
خاموش کن وگر نی صحبت مدار با من |
|
