دیوان شمس/مقام خلوت و یار و سماع و تو خفته

by مولوی

	مقام خلوت و یار و سماع و تو خفته			که شرم بادت از آن زلف‌های آشفته
	از این سپس منم و شب روی و حلقه یار			شب دراز و تب و رازهای ناگفته
	برون پرده درند آن بتان و سوزانند			که لطف‌های بتان در شب است بنهفته
	به خواب کن همه را طاق شو از این جفتان			به سوی طاق و رواقش مرو به شب جفته
	بدانک خلوت شب بر مثال دریایی است			به قعر بحر بود درهای ناسفته
	رخ چو کعبه نما شاه شمس تبریزی			که باشدت عوض حج‌های پذرفته