دیوان شمس/ماییم فداییان جانباز
ظاهر
ماییم فداییان جانباز | گستاخ و دلیر و جسم پرداز | |||||
حیفست که جان پاک ما را | باشد تن خاکسار انباز | |||||
ز آغاز همه به آخر آیند | ز آخر برویم ما به آغاز | |||||
هین باز پرید جمله یاران | شه باز بکوفت طبل شهباز | |||||
شش سوی مپر بپر از آن سو | کاندر دل تو رسید آواز | |||||
هان ای دل خسته نقل ما را | روزی دو سه ماندست میساز | |||||
گر خواری وگر عزیزی این جا | زان سوست بقا و ملک و اعزاز | |||||
مگشای پر سخن کز آن سو | بیپر باشد همیشه پرواز | |||||
پوست سخنست اینچ گفتم | از پوست کی یافت مغز آن راز |