دیوان شمس/طوبی لمن آواه سر فاده
ظاهر
طوبی لمن آواه سر فاده | سکن الفاد بعشقه و وداده | |||||
نفس الکریم کمریم و فاده | شبه المسیح و صدره کمهاده | |||||
اذن الفاد لکی یبوح بسره | شرح الصدور کرامه لعباده | |||||
رحم القلوب بفتحها و فتوحها | قهر النفوس سیاسه لجهاده | |||||
کشف الغطاء و لا انتظار و لا نسا | فرح السعید تانسا بعتاده | |||||
عشقوا لرأیه ربهم و تعلقوا | و العرش یخضع حالهم بعماده | |||||
و صلوا الی نظر الحبیب بفضله | و الحق ارشدهم بحسن رشاده | |||||
القوم معشوقون فی اوصافهم | و الحق عاشقهم علی افراده | |||||
حار العقول به عاشقیه تحیرا | کیف العقول به معشقیه فناده | |||||
لا تنکرن و لا تکن متصرفا | بالعقل فی هذا و خف لکیاده | |||||
فالامر اعظم من تصرف حکمنا | و الود بالجبار من اعقاده | |||||
ملک البصیره من ممالک شیخنا | یعطی و یمنع ما یشا بمراده | |||||
ما غاب من قلبی شعاشع خده | لا تشمتوا بصدوده و بعاده | |||||
شمس المصیف اذا نی بغروبه | ما غاب حر الشمس من عباده | |||||
تبریز جل به شمس دین سیدی | ما اکرم المولی بکثر رماده |