دیوان شمس/شب شد ای خواجه ز کی آخر آن یار تو کو

از ویکی‌نبشته
دیوان شمس (غزلیات) از مولوی
(شب شد ای خواجه ز کی آخر آن یار تو کو)
  شب شد ای خواجه ز کی آخر آن یار تو کو یار خوش آواز تو آن خوش دم و شش تار تو کو  
  یار لطیف تر تو خفته بود در بر تو خفته کند ناله خوش خفته بیدار تو کو  
  گاه نماییش رهی گوش بمالیش گهی دم ز درون تو زند محرم اسرار تو کو  
  زنده کند هر وطنی ناله کند بی‌دهنی فتنه هر مرد و زنی همدم گفتار تو کو  
  دست بنه بر رگ او تیز روان کن تک او ای دم تو رونق ما رونق بازار تو کو