دیوان شمس/سیمرغ و کیمیا و مقام قلندری

by مولوی

	سیمرغ و کیمیا و مقام قلندری			وصف قلندرست و قلندر از او بری
	گویی قلندرم من و این دل پذیر نیست			زیرا که آفریده نباشد قلندری
	دام و دم قلندر بی‌چون بود مقیم			خالیست از کفایت و معنی داوری
	از خود به خود چه جویی چون سر به سر تویی			چون آب در سبویی کلی ز کل پری
	از خود به خود سفر کن در راه عاشقی			وین قصه مختصر کن ای دوست یک سری
	نی بیم و نی امید نه طاعت نه معصیت			نی بنده نی خدای نه وصف مجاوری
	عجزست و قدرتست و خدایی و بندگی			بیرون ز جمله آمد این ره چو بنگری
	راه قلندری ز خدایی برون بود			در بندگی نیاید و نه در پیمبری
	زینهار تا نلافد هر عاشق از گزاف			کس را نشد مسلم این راه و ره بری