دیوان شمس/سحر است خیز ساقی بکن آنچ خوی داری
ظاهر
سحر است خیز ساقی بکن آنچ خوی داری | سر خنب برگشای و برسان شراب ناری | |||||
چه شود اگر ز عیسی دو سه مرده زنده گردد | خوش و شیرگیر گردد ز کفت دو سه خماری | |||||
قدح چو آفتابت چو به دور اندرآید | برهد جهان تیره ز شب و ز شب شماری | |||||
ز شراب چون عقیقت شکفد گل حقیقت | که حیات مرغ زاری و بهار مرغزاری | |||||
بدهیم جان شیرین به شراب خسروانی | چو سر خمار ما را به کف کرم بخاری | |||||
که ز فکرت دقیقه خللی است در شقیقه | تو روان کن آب درمان بگشا ره مجاری | |||||
همه آتشی تو مطلق بر ما شد این محقق | که هزار دیگ سر را به تفی به جوش آری | |||||
همه مطربان خروشان همه از تو گشته جوشان | همه رخت خود فروشان خوششان همیفشاری |