دیوان شمس/ز اول بامداد سر مستی

by مولوی

	ز اول بامداد سر مستی			ورنه دستار کژ چرا بستی؟!
	به خدا دوش تا سحر همه شب			باده بی‌صرفه، صرف خوردستی
	در رخ و رنگ و چشم تو پیداست			که ازان بازی و ازان دستی
	نانچ خوردی بده به مخموران			ای ولی نعمت همه هستی
	شیر امروز در شکار آمد			لرزه در که فتاد در پستی
	بدویدن ازو نخواهی رست			سر بند عاشقانه و رستی
	تا که پیوسته در امان باشی			چون بدار الامانش پیوستی
	شصت فرسنگ از سخن بگریز			که ز دام سخن درین شستی