دیوان شمس/دو هزار عهد کردم که سر جنون نخارم

از ویکی‌نبشته
دیوان شمس (غزلیات) از مولوی
(دو هزار عهد کردم که سر جنون نخارم)
  دو هزار عهد کردم که سر جنون نخارم ز تو درشکست عهدم ز تو باد شد قرارم  
  ز ره زیاده جویی به طریق خیره رویی بروم که کدخدایم غله بدروم بکارم  
  همه حل و عقد عالم چو به دست غیب آمد من بوالفضول معجب تو بگو که بر چه کارم  
  چو قضا به سخره خواهد که ز سبلتی بخندد سگ لنگ را بگوید که برس بدان شکارم  
  چو بر اوش رحم آید خبرش کند که بنشین بهل اختیار خود را تو به پیش اختیارم  
  اگرت شکار باید ز منت شکار خوشتر همه صیدهای جان را به نثار بر تو بارم  
  نه ز دام من ملالی نه ز جام من وبالی نه نظیر من جمالی چه غریب و ندره یارم  
  خمش ار دگر بگویم ز مقالت خوش او بپرد کبوتر دل سوی اولین مطارم  
  تبریز و شمس دین شد سبب فروغ اختر رخ شمس از او منور به فراز سبز طارم