| | | | | | |
| |
در شهر شما یکی نگاریست |
|
کز وی دل و عقل بی‌قراریست |
|
| |
هر نفسی را از او نصیبیست |
|
هر باغی را از او بهاریست |
|
| |
در هر کویی از او فغانیست |
|
در هر راهی از او غباریست |
|
| |
در هر گوشی از او سماعیست |
|
هر چشم از او در اعتباریست |
|
| |
در کار شوید ای حریفان |
|
کاین جا ما را عظیم کاریست |
|
| |
پنهان یاری به گوش من گفت |
|
کاین جا پنهان لطیف یاریست |
|
| |
او بد که به این طریق می‌گفت |
|
کز تعبیه‌هاش دل نزاریست |
|
| |
او بود رسول خویش و مرسل |
|
کان لهجه از آن شهریاریست |
|
| |
نوحست و امان غرقگانست |
|
روحست و نهان و آشکاریست |
|
| |
گرد ترشان مگرد زین پس |
|
چون پهلوی تو شکرنثاریست |
|
| |
گرد شکران طبع کم گرد |
|
کان شهوت نیز برگذاریست |
|
| |
این جا شکریست بی‌نهایت |
|
این جا سر وقت پایداریست |
|
| |
خاموش کن ای دل و مپندار |
|
کو را حدیست یا کناریست |
|
