| | | | | | |
| |
در زیر نقاب شب این زنگیکان را بین |
|
با زنگیکان امشب در عشرت جان بنشین |
|
| |
خلقان همه خوش خفته عشاق درآشفته |
|
اسرار به هم گفته شاباش زهی آیین |
|
| |
یاران بشوریده با جان بسوزیده |
|
بگشاده دل و دیده در شاهد بی‌کابین |
|
| |
چون عشق تو رامم شد این عشق حرامم شد |
|
چون زلف تو دامم شد شب گشت مرا مشکین |
|
| |
شد زنگی شب مستی دستی همگان دستی |
|
در دیده هر هستی از دیده زنگی بین |
|
| |
آن چرخ فرومانده کبش بنگرداند |
|
این چرخ چه می داند کز چیست ورا تسکین |
|
| |
می گردد آن مسکین نی مهر در او نی کین |
|
که کندن آن فرهاد از چیست جز از شیرین |
|
| |
شه هندوی بنگی را آن مایه شنگی را |
|
آن خسرو زنگی را کرد حشری بر چین |
|
| |
شمعی تو برافروزی شمس الحق تبریزی |
|
تا هندوی شب سوزی از روی چو صد پروین |
|
