دیوان شمس/خدایا مطربان را انگبین ده
| خدایا مطربان را انگبین ده | برای ضرب دست آهنین ده | |||||
| چو دست و پای وقف عشق کردند | تو همشان دست و پای راستین ده | |||||
| چو پر کردند گوش ما ز پیغام | توشان صد چشم بخت شاه بین ده | |||||
| کبوتروار نالانند در عشق | توشان از لطف خود برج حصین ده | |||||
| ز مدح و آفرینت هوش‌ها را | چو خوش کردند همشان آفرین ده | |||||
| جگرها را ز نغمه آب دادند | ز کوثرشان تو هم ماء معین ده | |||||
| خمش کردم کریما حاجتت نیست | که گویندت چنان بخش و چنین ده | |||||