دیوان شمس/بی‌برگی بستان بین کمد دی دیوانه
| بی‌برگی بستان بین کمد دی دیوانه | خوبان چمن رفتند از باغ سوی خانه | |||||
| زردی رخ بستان کز فرقت آن خوبان | بستان شده گورستان زندان شده کاشانه | |||||
| ترکان پری چهره نک عزم سفر کردند | یک یک به سوی قشلق از غارت بیگانه | |||||
| کی باشد کاین ترکان از قشلق بازآیند | چون گنج بدید آید زین گوشه ویرانه | |||||
| کی باشد کاین مستان آیند سوی بستان | سرسبز و خوش و حیران رقصان شده مستانه | |||||
| ز انبار تهی گردد پر گردد پیمانه | آن عالم انبار است وین عالم پیمانه | |||||
| پیمانه چو شد خالی ز انبار بباید جست | ز انبار نهان کان جا پوسیده نشد دانه | |||||