دیوان شمس/بیا کامروز گرد یار گردیم
| بیا کامروز گرد یار گردیم | به سر گردیم و چون پرگار گردیم | |||||
| بیا کامروز گرد خود نگردیم | به گرد خانه خمار گردیم | |||||
| مگو با ما که ما دیوانگانیم | بر آتش‌های بی‌زنهار گردیم | |||||
| سبک گردیم چون باد بهاری | حریف سبزه و گلزار گردیم | |||||
| چرا چون گوش جمله باد گیریم | چرا چون موش در انبار گردیم | |||||
| در آن طبله شکر پر کرد عطار | به گرد طبله عطار گردیم | |||||
| چو سرمه خدمت دیده گزینیم | چو دیده جملگی دیدار گردیم | |||||