دیوان شمس/بیا ساقی می ما را بگردان
ظاهر
بیا ساقی می ما را بگردان | بدان می این قضاها را بگردان | |||||
قضا خواهی که از بالا بگردد | شراب پاک بالا را بگردان | |||||
زمینی خود که باشد با غبارش | زمین و چرخ و دریا را بگردان | |||||
نیندیشم دگر زین خورده سودا | بیا دریای سودا را بگردان | |||||
اگر من محرم ساغر نباشم | مرا لا گیر و الا را بگردان | |||||
اگر کژ رفت این دلها ز مستی | دل بیدست و بیپا را بگردان | |||||
شرابی ده که اندر جا نگنجم | چو فرمودی مرا جا را بگردان |