دیوان شمس/بیا بیا که چو آب حیات درخوردی

از ویکی‌نبشته
دیوان شمس (غزلیات) از مولوی
(بیا بیا که چو آب حیات درخوردی)
  بیا بیا که چو آب حیات درخوردی بیا بیا که شفا و دوای هر دردی  
  بیا بیا که گلستان ثنات می‌گوید بیا بیا بنما کز کجاش پروردی  
  بیا بیا که به بیمارخانه بی‌قدمت نمی‌رود ز رخ هیچ خسته‌ای زردی  
  برآ برآ هله ای آفتاب چون بی‌تو نمی‌رود ز هوا هیچ تلخی و سردی  
  برآ برآ هله ای مه که حیف بسیارست که دیده‌ها همه گریان و تو در این گردی  
  بیا بیا که ولی نعمت همه کونی که مخلص دل حیران و مهره نردی  
  بیا بیا و بیاموز بنده خود را که در امامت و تعلیم و آگهی فردی