دیوان شمس/بیا بیا که چو آب حیات درخوردی

by مولوی

	بیا بیا که چو آب حیات درخوردی			بیا بیا که شفا و دوای هر دردی
	بیا بیا که گلستان ثنات می‌گوید			بیا بیا بنما کز کجاش پروردی
	بیا بیا که به بیمارخانه بی‌قدمت			نمی‌رود ز رخ هیچ خسته‌ای زردی
	برآ برآ هله ای آفتاب چون بی‌تو			نمی‌رود ز هوا هیچ تلخی و سردی
	برآ برآ هله ای مه که حیف بسیارست			که دیده‌ها همه گریان و تو در این گردی
	بیا بیا که ولی نعمت همه کونی			که مخلص دل حیران و مهره نردی
	بیا بیا و بیاموز بنده خود را			که در امامت و تعلیم و آگهی فردی