دیوان شمس/به گوشه‌ای بروم گوش آن قدح گیرم

by مولوی

	به گوشه‌ای بروم گوش آن قدح گیرم			که عاشق قدح و درد و خصم تدبیرم
	خوش است گوشه و یا گوشه گشته‌ای چون من			به هر چه باشد از این دو چو شهد و چون شیرم
	چو آب و روغن با هر کی مرغ آبی نیست			که زهره طالعم و شکر سکرتأثیرم
	ز حلق من آن خواهم که شکر سکر کند			دگر همه به تو بخشیدم ای بک و میرم
	روم سری بنهم کان سری است باده جان			که خفته به سر پراحتیال و تزویرم