دیوان شمس/به کوی دل فرورفتم زمانی

از ویکی‌نبشته
دیوان شمس (غزلیات) از مولوی
(به کوی دل فرورفتم زمانی)
  به کوی دل فرورفتم زمانی همی‌جستم ز حال دل نشانی  
  که تا چون است احوال دل من که از وی در فغان دیدم جهانی  
  ز گفتار حکیمان بازجستم به هر وادی و شهری داستانی  
  همه از دست دل فریاد کردند فتادم زین حدیث اندر گمانی  
  ز عقل خود سفر کردم سوی دل ندیدم هیچ خالی زو مکانی  
  میان عارف و معروف این دل همی‌گردد به سان ترجمانی  
  خداوندان دل دانند دل چیست چه داند قدر دل هر بی‌روانی  
  ز درگاه خدا یابی دل و بس نیابی از فلانی و فلانی  
  نیابی دل جز از جبار عالم شهید هر نشان و بی‌نشانی